Μελισσοκοµικοί χειρισµοί για πρόληψη της νοζεμίασης

Η Νοσεµίαση αποτελεί, παγκόσµια, την πιο κοινή ασθένεια των ακµαίων µελισσών.
Πέρα από την χρήση των χημικών σκευασμάτων για την αντιμετώπισή της, ο μελισσοκόμος θα πρέπει να εφαρμόζει του σωστούς μελισσοκομικούς χειρισμούς.
Οι ορθοί µελισσοκοµικοί χειρισµοί βοηθούν το µελίσσι να αντιµετωπίσει τους γνωστούς παθογόνους οργανισµούς, όπως επίσης του δίνει και τη δυνατότητα να αναπτύξει µηχανισµούς άµυνας απέναντι σε νέους.


 
Η μόλυνση μιας μέλισσας γίνεται με την κατανάλωση των σπορίων της νοσεμίασης κυρίως μέσω της τροφής ή του νερού. Τα σπόρια στο στομάχι της μέλισσας υπό την επίδραση των γαστρικών υγρών, προσβάλλουν το πολικό τους νημάτιο, προσβάλλοντας τα επιθηλιακά κύτταρα.

Ορθοί µελισσοκοµικοί χειρισµοί

1. Γνώση της φυσιολογίας του µελισσιού. Το µελίσσι είναι ένας οργανισµός που κουράζεται, πεινάει, έχει προτιµήσεις και άποψη….
2. Τα µελίσσια δεν πρέπει να µένουν άπραγα. Πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους έστω ελαφριές ανθοφορίες, ακόµη και την τροφή που τους δίνει ο µελισσοκόµος.. Εάν δεν δουλεύουν αποσυντονίζονται, δεν αντιλαµβάνονται τα ερεθίσµατα, το άρρωστο γόνο, εγκαταλείπουν τη βασίλισσα
3. Η καλύτερη τροφή για το µελίσσι είναι αυτή που παράγει το ίδιο, δηλαδή µέλι και γύρη. Είναι ξεχωριστές τροφές µε διαφορετικούς αποδέκτες, γι’ αυτό και δεν πρέπει να ανακατεύονται.
4. Ο µελισσοκόµος µπορεί και πρέπει να τροφοδοτεί τα µελίσσια του όταν το έχουν ανάγκη µε γύρη ή/και µέλι ή µέλι µε ζάχαρη (ζαχαροζύµαρο). Κάθε άλλη τροφή δηµιουργεί χρόνια υποσιτισµένες µέλισσες µε «πεσµένο» ανοσοποιητικό σύστηµα
5. Ιδιαίτερη προσοχή πλέον χρειάζεται στην ανάγκη των µελισσών σε υψηλής θρεπτικής αξίας γύρη. Φροντίδα ώστε η γύρη να µην τους λείπει ιδιαίτερα προς το τέλος του καλοκαιριού και την αρχή της άνοιξης (Ιανουάριο)
6. Πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη ποιότητα της βασίλισσας, όχι όσον αφορά στη φυλή της (πρέπει να αποκλείονται εισαγωγές ξένου γενετικού υλικού), αλλά όσο αφορά στην ηλικία της (βασίλισσες 1-2 ετών) και στην ικανότητά της να κρατά σε συνοχή το σµήνος
7. Σφιχτή ανάπτυξη των µελισσιών. Όχι χώροι ή πατώµατα που οι µέλισσες δεν µπορούν να δουλέψουν
8. Συχνή αντικατάσταση κηρηθρών. Το χτίσιµο είναι µέσα στη φυσιολογία του µελισσιού, το κερί έτσι κι αλλιώς το παράγουν και πρέπει να µπορούν να το χρησιµοποιήσουν. Από την άλλη η κηρήθρες του µελισσιού αποτελούν «αποθήκη» υπολειµµάτων φαρµάκων και παθογόνων σπορίων
9. Μέτρα µείωσης της παραπλάνησης.
10. Εξασφάλιση καθαρού νερού στις µέλισσες καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
11. Ξεχειµώνιασµα των µελισσιών µε νεαρής ηλικίας µέλισσες
12. Φροντίδα ώστε τα µελίσσια να «ξεκουράζονται» έστω και για µικρό χρονικό διάστηµα το χειµώνα
13. Σωστή αντιµετώπιση του Βαρρόα, µε χειρισµούς και χαµηλής τοξικότητας χηµικές ουσίες. ∆ιερεύνηση της καταλληλότερης εποχής εφαρµογής ανά περιοχή και σύστηµα εκµετάλλευσης

Απόσπασμα απο το άρθρο: Νέες πληροφορίες για τη Νοσεµίαση των µελισσών
  Σοφία Γούναρη, Ερευνήτρια Γ’ Ινστ. Κτηνιατρικών Ερευνών Αθηνών, ΕΘΙΑΓΕ