Ο κηρόσκωρος είτε ο μικρός είτε ο μεγάλος προκαλεί αρκετές ζημιές , καθώς προτιμά τις μικρές και αδύνατες κυψέλες. Δραστηριοποιείτε απο Μάιο έως Οκτώβριο και ζει εως 30 ημέρες ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες.
Αν αυτήν την εποχή, πάμε να επιθεωρήσουμε κάποια μικρή παραφυάδα, ανοίξουμε το καπάκι και πρίν αρχίσουμε την επιθεώρηση δούμε αυτή την μικρή πεταλούδα, τότε κάτι συμβαίνει εκεί μέσα…
Ας μιλήσουμε με νούμερα: Ο μεγάλος κηρόσκωρος (θηλυκό) μπορεί να γεννήσει 300-600 αυγά ενώ ο μικρός 100-200. Οι προνύμφες στην αρχή ζουν όλες μαζί αλλά αργότερα διασκορπίζονται σε ολόκληρη την κυψέλη ανοίγοντας τρύπες καταστρέφοντας της κηρήθρες μιας και η αγαπημένη τους τροφή είναι όλο το περιεχόμενο της κηρήθρας. Τα αυγά για να εξελιχθούν σε πεταλούδες στους 20°C χρειάζονται 140 ημέρες, ενώ στους 27°C χρειάζονται μόλις 50 ημέρες. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν εντοπίσουμε το πρόβλημα νωρίς τότε μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις καστρέφοντας ολοκληρωτικά τις κηρήθρες.
Αν αυτήν την εποχή, πάμε να επιθεωρήσουμε κάποια μικρή παραφυάδα, ανοίξουμε το καπάκι και πρίν αρχίσουμε την επιθεώρηση δούμε αυτή την μικρή πεταλούδα, τότε κάτι συμβαίνει εκεί μέσα…
Ας μιλήσουμε με νούμερα: Ο μεγάλος κηρόσκωρος (θηλυκό) μπορεί να γεννήσει 300-600 αυγά ενώ ο μικρός 100-200. Οι προνύμφες στην αρχή ζουν όλες μαζί αλλά αργότερα διασκορπίζονται σε ολόκληρη την κυψέλη ανοίγοντας τρύπες καταστρέφοντας της κηρήθρες μιας και η αγαπημένη τους τροφή είναι όλο το περιεχόμενο της κηρήθρας. Τα αυγά για να εξελιχθούν σε πεταλούδες στους 20°C χρειάζονται 140 ημέρες, ενώ στους 27°C χρειάζονται μόλις 50 ημέρες. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν εντοπίσουμε το πρόβλημα νωρίς τότε μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις καστρέφοντας ολοκληρωτικά τις κηρήθρες.
Μέτρα υγιεινής για φυσική καταπολέμηση απο τον κηρόσκωρο
– Όσες κηρήθρες δεν καλύπτονται απο τις μέλισσες, τις αφαιρούμε και αφήνουμε τόσες όσες μπορούν να καλύψουν οι μέλισσες. Ο κανόνας που πρέπει πάντα να εφαρμόζουμε είναι να διατηρούμε δυνατά και σφιχτά μελίσσια.
– Μεριμνούμε για την αντικατάσταση παλιών πλαισίων απο τις κυψέλες κάθε 3-4 χρόνια.
– Καθαρίζουμε τακτικά το έδαφος της κυψέλης που πιθανόν να φέρει αυγά η προνύμφες.
– Στοκάρουμε χαραμάδες και ανοίγματα τις κυψέλης.
– Απολυμαίνουμε καλά με φλόγιστρο όλα τα ξύλινα μέρη της προσβεβλημένης κυψέλης. Μπορούμε να απολυμάνουμε επίσης και τις αποθηκευμένες κυψέλες με ελαφρύ πέρασμα με το φλόγιστρο.
– Αποθηκεύουμε τις κηρήθρες σε καταψύκτη. Η θερμοκρασία θανάτωσης όλων των σταδίων του κηρόσκωρου (απο παρατηρήσεις στο εργαστήριο Μελισσοκομίας-Σηροτροφίας) είναι στους -20°C για 3-4 ημέρες.
– Αποθηκεύουμε πάντα σωστά τα πατώματα-κηρήθρες εμποδίζοντας την είσοδο των σκώρων σφραγίζοντας με ταινία τις χαραμάδες ή τις καλύπτουμε με μαυρες σακούλες σκουπιδιών. Επιπλέον μπορείτε να χρησιμοποιήσετε άνθη λεβάντας ή φύλα απο καρυδιά ανάμεσα στα πατώματα. Επίσης όταν οι κηρήθρες αποθηκευτούν σε μέρη φωτεινά, ευάερα και ευήλια, με μια μικρή απόσταση η μία απο την άλλη ωστε να επιτρέπει την διέλευση του αέρα με θερμοκρασίες όχι μεγαλύτερες απο 15°C, ο κηρόσκορος δεν αναπτύσσεται εύκολα.
– Αναφορικά η τοποθέτηση σε κλίβανο με θερμοκρασία θερμού αέρα στους 48°C μπορεί να σταματήσει την ανάπτυξη του κηρόσκορου για 5 μήνες τουλάχιστον (Ritter). Απαιτείται προσοχή γιατι το κερί λιώνει αν αυξηθεί η θερμοκρασία.
Όλοι οι παραπάνω τρόποι που περιγράφονται ανήκουν στα φυσικά μέτρα που μπορούμε να πάρουμε για την καταπολέμηση του κηρόσκωρου χωρίς να επιβαρύνονται τα προϊόντα της μέλισσας.
Βιβλιογραφία: Θρασυβούλου Πρακτική Μελισσοκομία ΄12, Νικολαϊδη Μελισσοκομία εκδ.11, Wolfgang Ritter ασθένειες των μελισσών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου