Η γνήσια λεβάντα (Lavandula vera) ευδοκιμεί σε υψόμετρα πάνω από 500
μέτρα και αποδίδει αιθέριο έλαιο (αρωματοποιία) εξαιρετικής ποιότητας.
Το μέλι που παράγεται σε περιοχές καλλιέργειας λεβάντας, έχει έντονο άρωμα και κεχριμπαρένιο χρώμα . Τα ανθοφόρα στελέχη της λεβάντας αποκόπτονται στην πλήρη άνθιση για απόσταξη, οπότε διακόπτεται απότομα η βοσκή για τις μέλισσες. Έχει διαπιστωθεί πειραματικά ότι η μεγάλη παρουσία μελισσών σε καλλιέργειεςλεβάντας αυξάνει κατά 20% την απόδοση σε αιθέριο έλαιο. Η λεβάντα χρησιμοποιούμενο ως καλλωπιστικό σε χαμηλά υψόμετρα, περιπίπτει σε υβρίδιο της γνήσιας (L. hybrida). Έχει συνεχόμενη ανθοφορία από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Τώρα τελευταία δοκιμάζεται (με επιτυχία κατ’αρχήν) στην προστασία των κηρήθρων από τον κηρόσκωρο.
Η λεβάντα (επ. ονομ. Lavandula) είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Χειλανθών (Labiatae). Το γνωστότερο γένος είναι η λαβαντούλα, που περιλαμβάνει γύρω στα 25 είδη. Είναι ιθαγενές των παραμεσόγειων περιοχών. Επίσης, απαντάται στα Κανάρια Νησιά, στην Ινδία και σε άλλες ασιατικές χώρες. Το αιθέριο έλαιο που περιέχουν τα φύλλα της χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και για τη θεραπεία νευρασθενειών. Έχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στην επούλωση τραυμάτων. Σε μεγάλες δόσεις η λεβάντα δρα ως υπνωτικό και ναρκωτικό. Οι ιαματικές της ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα και αναφέρονται στο Διοσκουρίδη, τον Πλίνιο και το Γαληνό.
Πρόκειται για φυτό φρυγανώδες και πολύκλαδο, με όρθιους βλαστούς που φύονται από τη βάση. Είναι, συνεπώς, θάμνος, με ύψος 30 έως 80 εκατοστά. Έχει γκριζοπράσινα φύλλα, στενά ώς λογχοειδή. Οι ανθοφόροι βλαστοί καταλήγουν σε ταξιανθία τύπου στάχεος.
Το αιθέριο έλαιο της λεβάντας χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, τη σαπωνοποιία και στη φαρμακευτική ως τονωτικό και αντικαταρροϊκό. Κύριο συστατικό του είναι η χημική ένωση οξικό λιναλύλιο. Εκτός αυτού, περιέχει αλκοόλες.