Μελετήθηκαν διάφοροι τύποι τροφών ως προς την διάρκεια ζωής των μελισσών.
Δείτε στον παρακάτω πίνακα την μέση διάρκεια ζωής των μελισσών (ημέρες) σε τρία έτη μελέτης.
Οι μέλισσες που ταΐστηκαν με μέλι έζησαν κατά μέσο όρο 27 ημέρες, με σιρόπι ζάχαρης 21 ημέρες ενώ με ιμβερτοποιήμενο σιρόπι (τρυγικού οξέος) μόλις 12 ημέρες!
(H)Μέλι Ακακίας - (SS) Σιρόπι ζάχαρης - (AIS) Ιμβερτοποιοημένο σιρόπι (οξυ)
Κατά την τροφοδοσία με μέλι ακακίας (H) βρέθηκε ότι το εντερικό περιεχόμενο είναι αρκετά ομοιογενής, συμπαγή και εφάπτεται με το εντερικό επιθήλιο, που βοηθά στην καλύτερη πέψη των τροφών - μέγιστη θρεπτική απορόφηση.
Κατά την τροφοδοσία με σιρόπι ζάχαρης (SS) βρέθηκε ότι το μέσο έντερο είναι σωστά ζαρωμένο. Τα επιθηλιακά κύτταρα είναι κατάλληλα διατεταγμένα στα εσωτερικά εντερικά τοιχώματα. Το ανώτερο στρώμα των επιθηλιακών κυττάρων είναι ελαφρώς κατεστραμμένο αλλα όχι σε όλα τα κύτταρα. Το εντερικό περιεχόμενο δεν είναι ομοιογενής με αρκετά χαλαρή συνοχή και βρίσκεται ακριβώς πάνω στο εντερικό επιθήλιο
Κατά την τροφοδοσία με ιμβερτοποιημένο σιρόπι (τρυγικού οξέος) (AIS) βρέθηκε ότι τα επιθηλιακά κύτταρα διαχωρίζονται και υπάρχουν κενά μεταξύ τους. Τα κύτταρα στο επιθήλιο είναι εντελώς κατεστραμμένα και διαλυμένα.
Κατα την τροφοδοσία με ιμβερτοποιημένο σιρόπι με ένζυμα (EIS) (σακχαρόζη-ιμβερτάση) βρέθηκε οτι το τα επιθηλιακά κύτταρα είναι σωστά ευθυγραμμισμένα, ενώ χωρίζονται μερικός απο την περιτροφική μεμβράνη που τυλίγει ελαφρώς χαλαρά το περιεχόμενο του εντέρου.
Με βάση την έρευνα βγαίνει το συμπέρασμα ότι η διατροφή της μέλισσας απο διαφορετικές πηγές τροφοδότησης έχει και διαφορετική επίδραση στο πεπτικό σύστημά της, ιδιαίτερα στο μέσο έντερο. Η φυσική τροφή για τις μέλισσες δεν είναι άλλη απο το αγνό μέλι μιας και είναι η μόνη τροφή που δεν έχει επιβλαβή αποτελέσματα στο στρώμα των επιθηλιακών κυττάρων του μέσου εντέρου, το οποίο οδηγεί και σε πιο ποιοτική πέψη γι αυτές καθώς και στην μέγιστη θρεπτική απορρόφηση. Παρόμοια αποτελέσματα εμφανίζονται κατα την τροφοδοσία με σιρόπι ζάχαρης και με την υδρόλυση της σακχαρόζης με ένζυμα(σακχαράση-ιμβερτάση). Οποιαδήποτε προσθήκη μαγίας ή βύνης (που δόθηκαν ως τροφή κατα την μελέτη) οδηγεί σε βλάβη στα επιθηλιακά κύτταρα του εντέρου. Η πιο σοβαρή βλάβη βρέθηκε στο μέσο έντερο των μελισσών που τροφοδοτήθηκαν με ιμβερτοποιημένο σιρόπι οξέος. Το οξύ προκαλεί διάσπαση του εντερικού σωλήνα μικραίνοντας παράλληλα την διάρκεια ζωής της μέλισσας.
Μπορείτε να διαβάσετε την μελέτη εδώ (Goran Mirjanic, Ivana Tlak Gajger, Mica Mladenovic, Zvonimir Kozaric)
Μην ξεχνάμε ότι και η νοσεμίαση προσβάλει το πεπτικό σύστημα των μελισσών και προκαλεί σημαντικές απώλειες. Εντοπίζεται και πολλαπλασιάζεται σχεδόν αποκλειστικά στα επιθηλιακά κύτταρα του μέσου εντέρου των μελισσών.
Πηγή: MelissokomiaNet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου