Ακονιζιά (Inula viscosa)

Μεγάλης σημασίας μελισσοκομικό φυτό, όχι για το μέλι του αλλά για την γύρη που δίνει στα μελίσσια τους μήνες Σεπτέμβριο, Οκτώβριο μέχρι αρχές Νοεμβρίου. Βοηθάει πάρα πολύ στο δυνάμωμα του μελισσιού μετά από μια έντονη καλοκαιρινή περίοδο.
Είναι χρήσιμο φυτό στη μελισσοκομία αφού την εποχή αυτή η γύρη σπανίζει αφενός, αφετέρου είναι απαραίτητη για την εκτροφή γόνου και την ανανέωση του πληθυσμού των μελισσιών πριν την είσοδο του χειμώνα. Η ανθοφορία της παρουσιάζει σταθερότητα, ειλικρινά σώζει μελίσσια. Από τα σημαντικότερα μελισσοκομικά φυτά του φθινοπώρου.

Η ένταση της επισκεψιμότητας των ανθέων είναι μέτρια προς μεγάλη, δίνει άφθονη γύρη χρώματος πορτοκαλί και λίγο μέλι το οποίο έχει υποκίτρινο χρώμα.

Τον χειμώνα το πάνω μέρος του φυτού "οι μίσχοι" ξηραίνονται.

Πολλαπλασιάζετε με σπόρους που παρασύρονται από τον αέρα και δεν προσβάλλετε από ασθένειες.

Επίσης λέγεται οτι δρα στην καταπολέμηση του βαρρόα, είτε μέσα στο καπνιστήρι είτε επάνω στους κηρηθροφορείς. Παλαιότερα το βάζανε στις φωλιές από τις κλώσσες για να μην πιάνουν ψείρες. Λένε επίσης ότι αν βάλεις ένα κλαράκι ακονιζιάς στην είσοδο της κυψέλης, περνάνε απο εκεί οι μέλισσες, τρίβονται καικαθαρίζονται μόνες τους απο το Varroa.

 

Ιθαγενές φυτό , απαντάται στην ευρύτερη Μεσόγειο σε ξηρές όχθες ποταμών ,σε εγκαταλελειμμένα αγροτεμάχια, στις άκρες των δρόμων μέχρι και 1500 μέτρα υψόμετρο. Την συναντάς ακόμα και στα πιο άγονα και ξηρά εδάφη. Προτιμά γυμνά εδάφη και άκρες δρόμων.

Αυτοφυής πολυετή πόα  με πράσινα κολλώδη φύλλα και κίτρινες ταξιανθίες, φθάνει τα 60-100εκ ύψος.

Είναι πολύ ανθεκτικό φυτό σε ακραίες κλιματικές συνθήκες. Αντέχει στον παγετό (-30° C), στην ξηρασία και στον ήλιο.

Παρά το φρέσκο πράσινο χρώμα των φύλλων της και το ελκυστικό των λουλουδιών της, η ακονιζιά ‘’κολλάει’’ στα χέρια εάν την πιάσεις  και μυρίζει όχι πολύ ευχάριστα.

 

 

Είναι σημαντικό φυτό στην παράδοση των Καταλανών, σε παροιμίες(τα σταφύλια είναι ώριμα όταν ανθίζει η ακονιζιά).

’’ Αγαπητέ, μην ερωτεύεσαι μια γυναίκα για τα κάλλη της, μοιάζει με το άνθος της ακονιζιάς το οποίο είναι όμορφο άλλα μυρίζει άσχημα’’

 Χρησιμοποιείται και για το αρωμάτισμα πικρών, χωνευτικών λικέρ και βερμούτ.
Από τη ρίζα παρασκευάζονται φάρμακα κατά του άσθματος, της βρογχίτιδας και άλλων αναπνευστικών λοιμώξεων.
Τέλος είναι επίσης, φυτό βαφικό που δίνει ωραίες πράσινες αποχρώσεις.

 

Άλλα ονόματα: Κόνυζα, Ακονυζία, Κόνυζο, Νεροκόνυζο, Νεροκολλησιά, Ψυλλήθρα, Ψυλλίστρα, Χρυσόβεργα. Ψιλίθρι, Σκοτζάρι,  Ακόνιζα, Ψιλόχορτο, Ψιλίστρα, Κονισός, Κολυτσάρι False Yellowhead, Sticky Fleabane, Woody Fleabaneand Yellow Fleabane.

Πηγή: [ www.attikimelisokomia.grvia http://www.melissokomianet.gr ]