Ο Εθνικός Βοτανικός Κήπος στην Καμπέρα της Αυστραλίας σε μια προσπάθεια να βοηθήσει τους γηγενείς πληθυσμούς άγριων και μοναχικών μελισσών κατασκεύασε ένα “ξενοδοχείο” στο οποίο μπορούν να φωλιάζουν και να αφήνουν τα αυγά τους.
Σύμφωνα με τον Jo Harding, αρθρογράφο του Bush Blitz, μία μέλισσα η οποία δεν ζει σε αποικίες, πολύ δύσκολα θα επιβιώσει σε αστικά περιβάλλοντα. «Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι τα περισσότερα ενδημικά στην Αυστραλία είδη μελισσών δεν είναι κοινωνικά» λέει. «Οι μοναχικές μέλισσες δεν ζουν σε κυψέλες. Έτσι συνεχώς αναζητούν ασφαλή μέρη για να γεννήσουν τα αυγά τους. Τέτοια μπορεί να είναι κοιλότητες και κλαδιά δέντρων, μικρά λαγούμια, διάφορες οπές, ακόμα και στο έδαφος. Στις αστικές περιοχές όμως δεν υπάρχουν αυτές οι επιλογές.»
Ένα ξενοδοχείο για μοναχικές μέλισσες.
Το ξενοδοχείο μελισσών μοιάζει με ξύλινη βιβλιοθήκη γεμάτη με μικρά δωμάτια κατασκευασμένα από κομμάτια ξύλου στο οποίο υπάρχουν τρύπες. Η ερευνήτρια Katja Hogendoorn από το Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας, δήλωσε ότι το ξενοδοχείο αυτό παρέχει μια ποικιλία καταλυμάτων ώστε να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερα είδη. «Η τρύπα πρέπει να έχει πολύ συγκεκριμένο μέγεθος. Είναι πολύ επιλεκτικές. Μερικές από αυτές ζουν μόνο για έξι εβδομάδες ως ενήλικες. Σε αυτό το μικρό διάστημα πρέπει να βρουν μέρος ώστε να γεννήσουν τα αυγά τους. Οι οπές πρέπει να είναι οι ιδανικές.»
Ένα μικρό ξενοδοχείο για μοναχικές μέλισσες.
Οι γηγενείς μέλισσες της Αυστραλίας είναι μικρότερες και κάνουν περισσότερο θόρυβο από τις κοινές μελιτοφόρες. Οι περισσότερες δεν τσιμπούν ενώ το τσίμπημα, αρκετών απ’ όσων το κάνουν, είναι πιο ανώδυνο εν συγκρίσει με τις αντίστοιχες Ευρωπαϊκές. Υπάρχουν περισσότερα από 1.600 γνωστά ενδημικά είδη στην Αυστραλία και υπολογίζεται ότι υπάρχουν και εκατοντάδες ακόμη που δεν έχουν καταγραφεί.
Η μπλε μέλισσα της Αυστραλίας (Amegilla cingulata)
Αυτή η ενδημική στην Αυστραλία μέλισσα είναι απαραίτητη για την επικονίαση κάποιων φυτών που οι μελιτοφόρες μέλισσες δεν μπορούν να επικονιάσουν. Ένα απ’ τα σημαντικότερα από αυτά είναι η ντοματιά. Το άνθος της ντοματιάς είναι αρκετά ιδιαίτερο και χρειάζεται να δονηθεί ώστε να βγει η γύρη από μέσα ώστε να υπάρξει γονιμοποίηση. «Οι μελιτοφόρες μέλισσες δεν μπορούν να το κάνουν αυτό με τόση επιτυχία» λέει η Hogendoorn.
Αυτή η ενδημική στην Αυστραλία μέλισσα είναι απαραίτητη για την επικονίαση κάποιων φυτών που οι μελιτοφόρες μέλισσες δεν μπορούν να επικονιάσουν. Ένα απ’ τα σημαντικότερα από αυτά είναι η ντοματιά. Το άνθος της ντοματιάς είναι αρκετά ιδιαίτερο και χρειάζεται να δονηθεί ώστε να βγει η γύρη από μέσα ώστε να υπάρξει γονιμοποίηση. «Οι μελιτοφόρες μέλισσες δεν μπορούν να το κάνουν αυτό με τόση επιτυχία» λέει η Hogendoorn.
Η μπλε μέλισσα της Αυστραλίας (Amegilla cingulata)
«Οι μπλε μέλισσες καθώς προσπαθούν να τραφούν απ’ το άνθος ισορροπώντας πάνω του, θα το ταρακουνήσουν με μια συχνότητα που φτάνει τις 350 δονήσεις το δευτερόλεπτο. Όταν οι μπλε μέλισσες βρίσκονται κοντά σε καλλιέργειες ντομάτας, θα πάρετε περισσότερους και ποιοτικότερους καρπούς. Μάλιστα οι ντοματιές, επειδή γονιμοποιούνται καλύτερα θα παράξουν και μεγαλύτερους καρπούς ενώ και η γεύση τους θα είναι καλύτερη και πιο ζουμερή.»
Δημιουργώντας ένα πιο φιλόξενο περιβάλλον για τις μέλισσες σε κήπους, σπίτια και σχολεία.
Εκφράζεται η ελπίδα ότι ξενοδοχεία μελισσών, όπως αυτό, θα ευαισθητοποιήσουν τους ανθρώπους απέναντι στις ιθαγενείς μέλισσες, καθιστώντας σε όλους τον ρόλο τους στο οικοσύστημα πιο ορατό. Η μεταβολή των καιρικών συνθηκών και η αστικοποίηση ανέπτυξαν ένα εχθρικό για τις μέλισσες περιβάλλον και πλέον είμαστε εμείς που καλούμαστε να δημιουργήσουμε νέες πιο φιλόξενες συνθήκες, στους κήπους μας, στα σπίτια μας, στα σχολεία μας.
Εκφράζεται η ελπίδα ότι ξενοδοχεία μελισσών, όπως αυτό, θα ευαισθητοποιήσουν τους ανθρώπους απέναντι στις ιθαγενείς μέλισσες, καθιστώντας σε όλους τον ρόλο τους στο οικοσύστημα πιο ορατό. Η μεταβολή των καιρικών συνθηκών και η αστικοποίηση ανέπτυξαν ένα εχθρικό για τις μέλισσες περιβάλλον και πλέον είμαστε εμείς που καλούμαστε να δημιουργήσουμε νέες πιο φιλόξενες συνθήκες, στους κήπους μας, στα σπίτια μας, στα σχολεία μας.
Στα πλαίσια εκδρομών τα παιδιά μπορούν να κατασκευάσουν ξενοδοχεία για μέλισσες και να κατανοήσουν καλύτερα τον ρόλο των επικονιαστών.
Σιγουρευτείτε ότι διαθέτετε μεγάλη ποικιλία ενδημικών φυτών. Με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ποικιλία χρωμάτων. Χωρίστε τα σε ομάδες ώστε ενθαρρύνετε τις μέλισσες να έρθουν. Να είστε προσεκτικοί με τα φυτοφάρμακα και ιδίως τα εντομοκτόνα.
Η επίσκεψη μαθητών στους βοτανικούς κήπους, δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να κατασκευάσουν αντίστοιχα ξενοδοχεία για μέλισσες τα οποία αργότερα μπορούν να πάρουν στα σχολεία τους ή ακόμα και στα σπίτια τους. Όσο για το αν το ξενοδοχείο θα είναι ποτέ πλήρες, σύμφωνα με τον Harding θα έχει μια πολύ χαλαρή επισκεψιμότητα. «Είναι πραγματικά ένα ξενοδοχείο εντόμων. Ο μόνος κανόνας διαμονής είναι να μην τρώνε πολλούς απ’ τους υπόλοιπους θαμώνες…»
πηγή: abc.net (επιμέλεια: Στράτος Σαραντουλάκης – Ορεινό Μέλι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου