Τα εσωτερικά τοιχώματα της κοιλιάς της μέλισσας καλύπτονται από το λιπόσωμα, ένα χαλαρό ιστό λευκού χρώματος. Το λιπόσωμα αποτελείται από μεγάλα σφαιροειδή ή πολυεδρικά κύτταρα, πλούσια σε κοκκώδες ενδοπλασματικό δικτυωτό, τα οποία περιβάλλονται από διαφράγματα συνδετικού ιστού και σχηματίζουν ακανόνιστου σχήματος μάζες ή λοβούς.
Στις «καλοκαιρινές μέλισσες» οι μάζες αυτές είναι λεπτές και ασυνεχείς, ενώ αντίθετα στις «χειμερινές μέλισσες» σχηματίζουν στοιβάδες από πολλά στρώματα.
Ο όρος λιπόσωμα είναι αδόκιμος. Τα κύτταρα του λιποσώματος δεν είναι λιποκύτταρα, δεδομένου ότι περιέχουν πολλά και διάφορα έγκλειστα. Το λιπόσωμα είναι κυρίως αποταμιευτικός αλλά και συνθετικός ιστός. Λειτουργικά είναι ένα όργανο για την επεξεργασία και την αποθήκευση θρεπτικών ουσιών. Αποθηκεύει και όταν είναι αναγκαίο, κινητοποιεί πρωτεΐνες, γλυκογόνο και λιπίδια. Είναι κάτι ανάλογο με το ήπαρ των σπονδυλωτών, χωρίς όμως πραγματική οργάνωση. Κάθε κύτταρο του είναι μια ανεξάρτητη μονάδα. Στη νύμφη μαζί με τα κύτταρα του λιποσώματος, υπάρχουν ορισμένα μικρά κύτταρα που περιέχουν κρυστάλλους ουρίας που ονομάζονται ουρικά. Τα κύτταρα αυτά εναποθηκεύουν προσωρινά αζωτούχες ουσίες απέκκρισης και εξαφανίζονται όταν αρχίσουν να λειτουργούν οι σωλήνες του Malpighi (λειτουργικά αντίστοιχοι των νεφρών των σπονδυλωτών).
Μεταξύ των κυττάρων του λιποσώματος, υπάρχουν αρκετά κύτταρα μεγαλύτερου μεγέθους, που χαρακτηρίζονται από το σφαιρικό τους σχήμα, το ομοιόμορφο κοκκώδες και ανοικτού χρώματος κυττόπλασμα και τον μικρό τους πυρήνα. Τα κύτταρα αυτά που ονομάζονται οινοκύτταρα, υπάρχουν ελεύθερα και στην αιμολέμφο. Ο ρόλος των οινοκυττάρων δεν είναι απόλυτα γνωστός. Πιστεύεται όμως ότι έχουν σχέση με τον ενδιάμεσο μεταβολισμό, ιδιαίτερα των λιποπρωτεϊνών και ότι παίζουν κάποιο ρόλο στην έκκριση του κεριού.
Βιβλιογραφία: Παθολογία των μελισσών, Λιάκος Βασίλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου