Το μέλι έχει αναρριχηθεί στην 4η θέση της λίστας των εξαγώγιμων αγροτικών προϊόντων της Κούβας και το εμπάργκο έπαιξε ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο σε αυτό.
Μέχρι το 1991 και την διάλυση της ΕΣΣΔ, η Κούβα έβλεπε στους Σοβιετικούς όχι μόνο τον προστάτη από τη Δυτική λαίλαπα, αλλά και τον βασικό οικονομικό εταίρο τους. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, η όμορφη χώρα της Καραϊβικής απομονώθηκε ακόμη περισσότερο από τον υπόλοιπο κόσμο, ζώντας σε μια άλλη «φάση», οικονομική, τεχνολογική, πολιτιστική και φυσικά πολιτική.
Το οικονομικό εμπάργκο των ΗΠΑ απέκλειε τους Κουβανούς από τις ανέσεις που παρείχαν τα Δυτικά προϊόντα, σε κάθε τομέα, και τους περιόριζε στις τοπικής παραγωγής και κατά κύριο λόγο φτωχές απομιμήσεις.
Η ιστορία μόνο θα δείξει ποιες ήταν οι πραγματικές ανάγκες και τα θέλω των Κουβανών κάτω από τη διοίκηση του Φιντέλ Κάστρο και αν οι αποφάσεις του έκαναν την ζωή τους καλύτερη ή χειρότερη, το σίγουρο πάντως είναι πως το οικονομικό εμπάργκο, απόρροια των πολεμικών του σχέσεων με τις ΗΠΑ, βοήθησε όσο τίποτα τη βιομηχανία μελιού της χώρας.
Με τα ταμεία της χώρας άδεια και αδυναμία στην εισαγωγή φυτοφαρμάκων, η Κούβα οδηγήθηκε, αναγκάστηκε μάλλον, στη στήριξη της βιολογικής καλλιέργιας. Και ενώ αυτό σήμανε μικρότερη παραγωγή σε σχέση με άλλες χώρες, απώλεια εσόδων και έλλειψη τροφίμων σε δύσκολες χρονιές, υπήρξε ένας τομέας που ωφελήθηκε όσο κανείς. Η μελισσοκομία.
Δεν είναι μυστικό πλέον πως η ανθρώπινη συμπεριφορά βλάπτει τον πλανήτη. Και όσο και αν οι θεωρίες περί υπερβολών στην ιστορία του φαινομένου του θερμοκηπίου που γέμισαν τις τσέπες των εμπλεκομένων έχουν κάποια βάση, δεν είναι λογικό να φαντάζεται κάποιος πως αυτός ο καημένος πλανήτης μπορεί να αντιμετωπίσει την άναρχη και ανεξέλεγκτη «εξέλιξη». Και οι επιπτώσεις δεν είναι δώρο μόνο προς αυτούς που τις προκαλούν, αλλά προς οτιδήποτε βρίσκεται πάνω στη Γη.
Έρευνες δείχνουν πως από το Β’ παγκόσμιο πόλεμο και μετά, ο πληθυσμός των μελισσών έχει πάψει να λειτουργεί όπως παλαιότερα. Η τεράστια οικιστική ανάπτυξη, τα καυσαέρια και κυρίως η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων έχουν οδηγήσει σε μια κατάσταση που βάζει σε κίνδυνο ολόκληρο το οικοσύστημα. Δεν είναι τυχαίο πως επιστήμονες σε κάθε γωνιά του κόσμου «φωνάζουν» για τα ανησυχητικά σημάδια παρατηρώντας τις μέλισσες. Δεν είναι μυστικό πως η σημασία της μέλισσας για τη ζωή γενικά είναι τεράστια και οι φωνές απόγνωσης των παραγωγών στις ΗΠΑ και τον Καναδά δεν έχουν μόνο οικονομικά κίνητρα, αλλά είναι σειρήνες για το εφιαλτικό σενάριο της ζωής χωρίς μέλισσες.
Την ώρα που ο πλανήτης ψάχνει τη λύση στο πρόβλημα που κάθε χρόνο γίνεται και πιο έντονο, οι παραγωγοί στην Κούβα βλέπουν το προϊόν τους να γίνεται όλο και πιο περιζήτητο. Ελλείψει χημικών στα χωράφια τους, οι μέλισσες στην Κούβα συνεχίζουν απτόητες την καθημερινότητά τους όπως εδώ και χιλιάδες χρόνια, διατηρώντας μια υγιή παραγωγή και γεμίζοντας τα κρατικά ταμεία μιας και το κράτος είναι ο αποκλειστικός διανομέας του προϊόντος. Το μέλι της Κούβας είναι βιολογικό και με την παγκόσμια παραγωγή σε καθίζηση το μέλλον των μελισσοκόμων της χώρας διαγράφεται λαμπρό. Δεν είναι τυχαίο πως σε ελάχιστα μόλις χρόνια, έχει ανέβει στην 4η θέση της λίστας με τα αγροτικά προϊόντα που συμβάλουν περισσότερο στην οικονομία της χώρας δίπλα στη ζάχαρη, τον καφέ και φυσικά τον καπνό για τα πούρα.
Πηγή: klik.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου