Μια Ύδρα που στάζει... μέλι!

Άνοιξα το βάζο με το μέλι και αυτό ευώδιασε τον τόπο με μια γλύκα θυμαρίσια, υδραίικη. Οι μέρες του τρύγου του μελιού, που οι μέλισσες βούιζαν γύρω από την κυψέλη και τα αυτιά μου, ήταν πια παρελθόν. Το πολύτιμο, νέο και εκλεκτό τους μέλι, μετά από μια χρονοβόρα αλλά υπέροχη διαδικασία, γέμιζε πια τους ουρανίσκους μας με την αγνή και συνάμα θρεπτική του αξία. Μπορεί η Ύδρα να μη φημίζεται για το μέλι της, όμως ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός «ΥΔΡΑΙΑ», θα μας αποδείξει ακριβώς το αντίθετο.
Το S/M συνάντησε τον Βαγγέλη Βούλγαρη, Γραμματέα του Συνεταιρισμού, ο οποίος με μεγάλη χαρά και πολύ μεράκι ξετύλιξε την εμπειρία και την αγάπη του για τη μελισσοκομία. Πρόεδρος του Συνεταιρισμού είναι ο Γιώργος Πετροπετσιώτης, ένας καλός μελισσοκόμος με 80 κυψέλες και άρτια γνώση. Ο Βαγγέλης, μας λέει, ότι η μελισσοκομία είναι το χόμπι του, που γεννήθηκε όταν πριν χρόνια, ο επίσης Υδραίος Βάγγελος Βούλγαρης, του χάρισε δυο μελίσσια. Ο Βαγγέλης, άρχισε τότε να ενδιαφέρεται έντονα και συνέχεια να δυναμώνει την ενασχόλησή του, μαθαίνοντας τα πάντα γύρω από την τέχνη της εκτροφής τους. Σήμερα έχει στην κατοχή του 25 μελίσσια, τα οποία βρίσκονται στην περιοχή του Παλαμιδά. 

Ουσιαστικά θα μας πει ο ίδιος, «Συνολικά σε όλη την Ύδρα διαθέτουμε οι μελισσοκόμοι γύρω στις 280 κυψέλες. Ο αριθμός δεν είναι τόσο εντυπωσιακός, το ιδιαίτερο όμως είναι ότι το μέλι μας είναι πολύ καλό. Το δικό μας, είναι 80% καθαρό θυμαρίσιο, μοσχομυρίζει και είναι άριστης ποιότητας». Και σε άλλες περιοχές της Ύδρας συναντά κανείς μελίσσια, όπως στη Ζούρβα, τον Άγιο Νικόλαο κοντά στο μοναστήρι, την Επισκοπή και το Ζώγερι. Τον χειμώνα όταν η θερμοκρασία ανέβει στους 12 με 14 βαθμούς, το μελίσσι βγαίνει έξω και «βοσκάει» τα λουλούδια, μαζεύει νέκταρ και γύρη. Την άνοιξη που μεγαλώνει ο πληθυσμός τους, οι μέλισσες κυκλοφορούν τριγύρω και τρυγούν τις αμυγδαλιές, τα καραμπούσια, τα άνθη και τις βρούβες. 

«Κάθε εβδομάδα» θα συνεχίσει ο Βαγγέλης, «επιθεωρώ τα μελίσσια σε αντίθεση με τον χειμώνα που τα επιβλέπω σποραδικά. Γύρω στα τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου οι μέλισσες πηγαίνουν στο θυμάρι. Ο τρύγος του μελιού ξεκινά γύρω στις 15-20 Ιουλίου, με παραδοσιακό τρόπο και απόλυτα οικολογικό. Γίνεται η φάση συλλογής των κηρηθρών, η απολέπιση και ύστερα η φυγοκέντρισή τους. Φέτος η παραγωγή δεν είναι τόσο μεγάλη, γιατί δεν έβρεξε αρκετά και το θυμάρι δεν «ήπιε» πολύ νερό». Στην ερώτησή μας πόσες μπορεί να είναι οι μέλισσες σε μια κυψέλη, ο Βαγγέλης Βούλγαρης, μας αιφνιδιάζει: «Στα τέλη Μαΐου και σε ένα τριώροφο μελίσσι, μπορεί να βρίσκονται μέσα σ’ αυτό, πάνω από 150.000 μέλισσες. Κουμάντο φυσικά κάνει η βασίλισσα». 

Και πώς μπορείς να διακρίνεις μια βασίλισσα; «Μα το μέγεθός της είναι διπλό από την απλή μέλισσα και έχει επίσης κάποιες άλλες διαφορές. Την άνοιξη γεννάει 2.500 αβγά την ημέρα». 

Δυο παιδιά της οικογένειας αγναντεύουν τα μελίσσια και ταυτόχρονα μας ακούνε να συζητάμε. Μπαίνουν στην κουβέντα και την ολοκληρώνουν ευχάριστα. «Η βασίλισσα» θα πουν, «είναι η μητέρα όλου του μελισσιού και όταν είναι προνύμφη τρέφεται με βασιλικό πολτό για να μεγαλώσει και να αποκτήσει δύναμη». 

Άρθρο της Ελένης Χριστοδούλου στο Saronic Magazine Ιουλίου 

MelissokomiaNet News