Η παραδοσιακή για τη χώρα μας περιοχή καλλιέργειάς του είναι ο Έβρος.Προσφέρει μέλι σε μεγάλες ποσότητες αδυνατίζουν όμως σημαντικά τα μελισσοσμήνη.
Ανθίζει Ιούνιο-Ιούλιο, το μέλι του είναι ανοιχτόχρωμο, έχουμε όμως μεγάλη φθορά των συλλεκτριών μελισσών, οι οποίες γρήγορα χάνουν το τρίχωμά τους και μαυρίζουν.
Η φθορά των συλλεκτριών μελισσών είναι εντονότερη σε ξηρικές καλλιέργειες και για το λόγο αυτό θα πρέπει να αποφεύγονται από τους μελισσοκόμους.
Και στην περίπτωση που έχουμε αρκετές βροχές και υπάρχει περίσσεια υγρασίας, η παραμονή των μελισσιών στον ηλίανθο πρέπει να είναι πολύ σύντομη. Μόλις είναι έτοιμα για τρύγο, τρυγούμε και μεταφέρουμε τα μελίσσια μας σε γυρεοφόρες ανθοφορίες.
Πρέπει να σημειωθεί ότι μετά τον ηλίανθο τα μελίσσια δεν ‘τραβούν’ στο πεύκο.
Αυτό είναι άλλωστε αναμενόμενο αφού εκτός της φθοράς των συλλεκτριών μελισσών, παρατηρείται και ‘μπλοκάρισμα του γόνου’ από τα μέλια.
Πηγή: [ Η μελισσοκομική χλωρίδα (Δ.Τσέλλιος), www.melissokomianet.gr ]