Αυστραλοί επιστήμονες πιο κοντά στην λύση για το Σύνδρομο Κατάρρευσης των Μελισσών (CCD)

Επιστήμονες απο την Αυστραλία τοποθέτησαν μικροσκοπικούς αισθητήρες σε μέλισσες για να μελετήσουν το φαινόμενο (CCD) Σύνδρομο Κατάρρευσης Μελισσών που προκαλεί τoν θάνατό τους σε όλο τον Κόσμο.
Περισσότερες απο 5000 μέλισσες εξοπλίστηκαν με αυτούς τους αισθητήρες που έχουν μέγεθος 2.5mm x 2.5mm, στέλνοντας δεδομένα σε ειδικούς καταγραφείς που τοποθετήθηκαν γύρω απο τις κυψέλες.

Ο επικεφαλής επιστήμονας του προγράμματος Dr.Paulo de Souza αναφέρει:
» Οι μέλισσες είναι κοινωνικά έντομα που πάντα επιστρέφουν στο ίδιο σημείο και λειτουργούν με ένα αρκετά προβλέψιμο χρονοδιάγραμμα»
«Οποιαδήποτε αλλαγή στην συμπεριφορά τους ακολουθείτε με μια αλλαγή στο περιβάλλον τους. Αν καταφέρουμε και μελετήσουμε τις κινήσεις τους, θα είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε πολύ γρήγορα τις αιτίες που προκαλούν τις δραστηριότητές τους. Αυτό θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς οι μέλισσες μεγιστοποιούν την παραγωγικότητά τους, όπως επίσης να παρακολουθήσουμε τους κινδύνους βιοασφάλειας τους.»
Πώς μπορείτε και τοποθετείτε έναν αισθητήρα πάνω σε μια τόσο μικρή μέλισσα;
Καλή ερώτηση. Θα σας αποδείξω ότι δεν είναι και τόσο περίπλοκη.
  1. Βάζουμε στο ψυγείο την μέλισσα
«Τοποθετούμε την μέλισσα σε ένα κρύο μέρος, συνήθως σε ένα ψυγείο με θερμοκρασία 5 βαθμούς Κελσίου, για πέντε λεπτά και αυτό είναι αρκετό ώστε να κάνει τις μέλισσες να κοιμηθούν» δήλωσε ο de Souza στο ραδιόφωνο του ABC.
  1. Ξυρίζουμε την μέλισσα
» Οι νέες μέλισσες, είναι ιδιαίτερα τριχωτές. Μερικές φορές πρέπει να κάνουμε κάτι για να μας βοηθήσει» μας, λέει
  1. Χρησιμοποιούμε τσιμπιδάκι για να κολλήσουμε τον αισθητήρα στην πλάτη της μέλισσας.
«Δεν ενοχλεί την μέλισσα στον τρόπο που πετάει, το μόνο που λειτουργεί κανονικά» είπε.
«Το βάρος του αισθητήρα είναι περίπου 5 milligrams. Αυτό είναι περίπου 20 τις εκατό απο αυτό που μπορεί να κουβαλήσει μια μέλισσα. Έτσι, η μέλισσα μπορεί να μεταφέρει γύρη και νέκταρ, είναι σαν κάποιος να μεταφέρει ένα πολύ μικρό σακίδιο»
Όταν οι αισθητήρες τοποθετηθούν, οι μέλισσες απελευθερώνονται στην Τασμανία, ένα νησιωτικό κράτος που βρίσκεται στα ανοιχτά των ακτών της Αυστραλίας.
Οι αισθητήρες αναγνώρισης μέσω ραδιοσυχνοτήτων θα επιτρέψει στους επιστήμονες να δουλέψουν μια 3D εικόνα των κινήσεων των μελισσών και να τους παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το πώς τα φυτοφάρμακα συμβάλουν στο σύνδρομο κατάρρευσης των μελισσών.
Ο De Souza είπε οτι οι ερευνητές εργάζονται για να κάνουν τους αισθητήρες ακόμη μικρότερους, ωστε να μπορούν να τοποθετηθούν και σε έντομα όπως κουνούπια και μύγες.
«Θέλουμε αυτές οι μικρές ετικέτες να είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται τις περιβαλλοντικές συνθήκες, όπως η θερμοκρασία και η παρουσία ατμοσφαιρικών αερίων. Δεν παρακολουθούμε απλά την θέση τους όπως σας ανέφερα παραπάνω, οι αισθητήρες θα παράγουν ενέργεια απο τα φτερά των εντόμων, η οποία θα δίνει στους αισθητήρες αρκετή δύναμη για την μετάδοση των πληροφοριών, αντί απλά να αποθηκεύουν πληροφορίες και να τις μεταδίδουν στον καταγραφέα δεδομένων» ανέφερε ο ίδιος.

Ακολουθεί Βίντεο απο την Τασμανία για να δείτε πως η τεχνολογία βοηθά να παρακολουθούν την υγεία των μελισσών.
ΠηγήMelissokomiaNet.gr