Αρχαίες Ορχιδέες και Μέλισσες

Ορχιδέες μάλλον κοσμούσαν τα λειβάδια που ποδοπατούσαν οι δεινόσαυροι. (Απολίθωμα ορχιδέας συντρίβει την εξελικτική διαμάχη)
Η απολιθωμένη γύρη στην ράχη μιας μέλισσας που είχε διατηρηθεί μέσα σε ήλεκτρο (φωτο) έχει προσφέρει την πρώτη απόδειξη πως αυτά τα ευαίσθητα άνθη υπήρχαν κατά την εποχή των δεινοσαύρων, ανακοίνωσαν ερευνητές στις ΗΠΑ.

Οι Βιολόγοι στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ είπαν πως η αρχαία γύρη, που βρέθηκε σε μια συστάδα επάνω σε μέλισσα-εργάτη που έχει πλέον εκλείψει, σημαίνει πως οι ορχιδέες είναι πολύ πιο παλαιές απ’ ότι νομίσθηκε μέχρι προ τινος.
Ενώ οι ορχιδέες είναι η πιο μεγάλη και πλέον ποικιλόμορφη οικογένεια φυτών επί της Γης, είναι εξαιρετικά απούσες από τις καταγραφές απολιθωμάτων, είπε ο ερευνητής του Χάρβαρντ, Σαντιάγκο Ραμίρεζ, του οποίου η μελέτη εμφανίζεται στο περιοδικό Nature.
Οι ορχιδέες συσκευάζουν την γύρη τους σε δομές που ονομάζονται pollinia, αποτελούμενες από συστάδες κόκκων γύρης. Η δομή αυτή ήταν ακριβώς εκείνο που τράβηξε την προσοχή του Ραμίρεζ.
«Είναι πάρα πολύ χαρακτηριστική. Εξ αιτίας του σχήματός και της μορφής της καταφέραμε να κάνουμε την αναγνώριση αμέσως,» είπε ο Ραμίρεζ σε μια τηλεφωνική συνέντευξη.
«Οι ορχιδέες έλειπαν από τις καταγραφές απολιθωμάτων, μέχρι που βρέθηκε αυτό,» πρόσθεσε.
Η απουσία των ορχιδέων από τα κατάστιχα των απολιθωμάτων έχει τροφοδοτήσει διαμάχες διαχρονικά ως προς την ηλικία τους, με υπολογισμούς μεταξύ 26 εκατομμυρ. έως 112 εκατομμύρια έτη. Η εγκλεισμένη σε ήλεκτρο μέλισσα είχε αρχικά ανακαλυφθεί στην Δομηνικανή Δημοκρατία από ιδιωτικό συλλέκτη το 2000. Πήρε τον δρόμο προς το Μουσείο Συγκριτικής Ζωολογίας του Χάρβαρντ το 2005.
Το δείγμα μέλισσας-εργάτη είναι 15-20 εκατομμ. ετών, όμως ο Ραμίρεζ και οι συνάδελφοί του χρησιμοποίησαν το φορτίο γύρης της για να αναλύσουν το είδος της ορχιδέας. Χρησιμοποίησαν μια μέθοδο ανάλυσης ‘μοριακού ωρολογιού’ για να υπολογίσουν την ηλικία της οικογενείας της ορχιδέας, την οποία λογαριάζουν να είναι περίπου προ 80 εκατομμ. ετών.
Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων συνέβη προ περίπου 65 εκατομμ. ετών.
Ο Ραμίρεζ είπε πως το εύρημα όχι μόνο βοηθά στην επίλυση μιας διαφωνίας γύρω από την αρχαιότητα της ορχιδέας, αλλά παρέχει και την πρώτη απόδειξη πανάρχαιας γονιμοποίησης με γύρη.
«Πρόκειται για την πρώτη περίπτωση παρατήρησης απολιθώματος όπου μπορείς να βρεις τον επικονιαστή και το φυτό μαζί» είπε.

Γιατί μας ενδιαφέρει η παραπάνω είδηση, και τι σχέση έχει με το θέμα της εξέλιξης;
Δεν έχει βέβαια εδώ κάποιο πολύ σημαντικό ζήτημα, αλλά υπάρχουν πολλά επί μέρους στοιχεία, σχετικά με τα θέματα που μας ενδιαφέρουν:
1. Είναι εμφανής η διαρκής και καθημερινή συμπλήρωση των γνώσεών μας για την αρχαία εκείνη εποχή, έτσι ώστε κανείς να μην είναι δικαιολογημένος να αρνείται αυτή την πρόοδο. Γιατί έχουμε πληροφορίες για ένα πολυπληθές φυτό, για τον επικονιαστή του, και για κάποιες συνθήκες αυτής της «συνεργασίας» τους εκείνη την εποχή.
2. Είναι προφανές ότι οι λεπτομέρειες στις οποίες διαφωνούν οι ειδικοί επιστήμονες, (και τις οποίες επιδεικνύουν όσοι θέλουν να υποβιβάσουν τις γνώσεις μας για την εποχή εκείνη), διαρκώς μειώνονται.
3. Φαίνεται η συσσώρευση στοιχείων μέρα με την ημέρα, που κάνουν το βιολογικό ρολόι χρονολογήσεων (με βάση τον αριθμό των μεταλλάξεων του DNA), πιο αξιόπιστο.
4. Δίνει μία ακόμα απόδειξη, ότι ο κόσμος πριν από τον Αδάμ, ήταν όπως και μετά τον Αδάμ.
5. Το ότι το είδος αυτό της μέλισσας είναι πλέον εξαφανισμένο, δείχνει τη ρευστότητα των ειδών, που ο χρόνος τα αλλάζει και τα αντικαθιστά με νέα, αντίθετα από την άποψη όσων λένε ότι όλα τα είδη είναι από την αρχή της κτίσεως ίδια.

Από: Julie Steenhuysen,
Σικάγο (Reuters)